Πόνος στη μέση; Προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε χρόνιο πόνο στη μέση και έχετε δοκιμάσει τα πάντα; Οι φυσικοθεραπευτές στη Secret Massage θα σας ελευθερώσουν.
Η Θεραπεία Μασάζ για Πόνους στη Μέση τώρα Συνίσταται πριν από τα Φάρμακα
Στις 14 Φεβρουαρίου 2017, το Αμερικανικό Κολλέγιο Ιατρών (ACP) διέθεσε στην αγορά μία κατευθυντική οδηγία επιστημονικής μεθόδου η οποία καθοδηγούσε τους επιστήμονες να γράφουν συνταγές για τεχνικές χειρομάλαξης και υπολειπόμενες επεμβάσεις μη φαρμακευτικές και σχετικές με τη χορήγηση οπιούχων αναλγητικών για το άλγος στη ράχη πριν από την εφαρμογή οπιοειδών παρασκευασμάτων. Αυτή η καθοδήγηση συνιστά μία σπουδαία μεταβολή στις κατευθυντικές αρχές της ένωσης των ιατρών των Ηνωμένων Πολιτειών προς την τεχνική χειρομάλαξης και τα παραγόμενα σκευάσματα.
Ακόλουθα με τον τομέα Ορθοπαιδικής Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Στέιτ, πάνω από το 80% των ατόμων θα νιώσουν άλγος στο σημείο του σώματος μεταξύ των λαγόνων και της βάσης του θώρακα εν καιρώ. Οι επαγγελματίες υγείας πολλές φορές αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να αποσαφηνίσουν με ακρίβεια τη φύση αυτής της δυσλειτουργίας, η οποία δύναται να περιέχει ένα εκτεταμένο πεδίο τραυμάτων και νοσημάτων, όπως:
- Συστροφή, τράβηγμα ή ρήξη τενόντων
- Κάκωση των ινωδών συνδετικών ιστών
- Ταλαιπωρημένοι ή υπερβολικοί σε μέγεθος ινόχονδροι
- Φλεγμονή των αρθρώσεων
- Ραχίτιδα
- Ατροφία του οστίτη ιστού
Εξαιτίας της δυσκολίας εντοπισμού του κύριου λόγου του άλγους στη ράχη, τα αναλγητικά είναι μία συνηθισμένη τεχνική για την επίλυση του εν λόγω θέματος. Παρόλα αυτά, τα πιο δραστικά αναλγητικά, που καλούνται οπιούχα, έχουν χαρακτηριστεί ως μη ασφαλή για ποικίλους λόγους, όπως λόγω υπέρμετρης δόσης και εξάρτησης.
Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων υπογράμμισαν το γεγονός ότι οι διαθέσεις των οπιούχων που έχουν γραφτεί με συνταγή γιατρού αυξήθηκαν 4 φορές το χρονικό διάστημα 1999 έως το 2014 και περίπου το 20% των προσώπων που παίρνουν παρασκευάσματα για άλγος το οποίο δε συνδέεται με την ύπαρξη κακοήθους όγκου λαμβάνουν συνταγές με οπιούχα.
Πόνος Στη Μέση – Τι είναι τα οπιούχα;
Τα οπιούχα αποτελούν μέρος του οργανισμού μας ως ομάδα πολυπεπτιδίων με αναλγητική και αγχολυτική δράση που παράγονται στον εγκέφαλο και μεταφέρουν πληροφορίες ανάμεσα στα νευρώδη πρωταρχικά στοιχεία (και στο χωνευτικό σας σύστημα). Τα οπιούχα παρασκευάσματα έχουν αιτιώδη σχέση με τις νευρικές απολήξεις των οπιοειδών δομικών στοιχείων, παρεμποδίζοντας τα μηνύματα άλγους που κινούνται προς το κεντρικό νευρικό σύστημα. Σε δραστικές ποσότητες, αυτές οι μορφές ύλης με ορισμένη χημική σύσταση ενδέχεται να έχουν ως επακόλουθο ευδιαθεσία, νευρικότητα, νύστα, σφίξη και δυσλειτουργία στην αναπνοή.
Εξαιτίας του ότι τα οπιούχα επιδρούν στους τομείς του κεντρικού νευρικού συστήματος που περιέχουν άλγος, τέρψη και αξιομισθία, τα άτομα ενδέχεται να αποκτήσουν εξάρτηση στις εθιστικές ουσίες, κυρίως έπειτα από διασκέδαση. Ακόμη, οι πάσχοντες στους οποίους χορηγήθηκαν με συνταγή ιατρού αναλγητικά δύναται να αποκτήσουν εξάρτηση από αυτές τις μορφές ύλης με τη συγκεκριμένη χημική σύσταση.
Ενδέχεται να εξακολουθούν να καταναλώνουν οποιώδεις ουσίες και έπειτα από την εξασθένιση του άλγους, να κάνουν κατάχρηση αναφορικά με τη δοσολογία των ουσιών και να αποκτούν τις εν λόγω ουσίες έναντι χρημάτων παραβαίνοντας το νόμο ενώ έχει λήξει η συνταγογράφηση τους. Κάποια άτομα λόγω εξάρτησης στα αναλγητικά που τους έχουν χορηγηθεί με συνταγή γιατρού εν τέλει αντικαθιστούν τα χορηγούμενα οπιούχα φάρμακα με λευκή σκόνη ή διαφορετικά οπιούχα όπως μεπεριδίνη ή μεθαδόνη.
Καινοτόμες καθοδηγητικές αρχές τεχνικής από το Αμερικανικό Κολλέγιο Ιατρών
Προκειμένου να έχετε σαφή αντίληψη των καινούργιων καθοδηγητικών γραμμών της ACP τεχνικής, οφείλετε να έχετε γνώση των τριών εννοιών που κάνουν χρήση οι επαγγελματίες υγείας για να περιγράψουν το άλγος στη ράχη-όχι σε τι βαθμό κάποιος αισθάνεται σωματικό πόνο, αλλά ποια είναι η χρονική του διάρκεια:
- Οξεία: Άλγος που παρουσιάζει χρονική διάρκεια μικρότερη των 4 εβδομάδων
- Υποξεία: Χρονικό διάστημα άλγους 4-12 εβδομάδες
- Χρονίζων: Άλγος που διαρκεί περισσότερο από 12 εβδομάδες
Το χρονικό διάστημα έχει καθοριστικό ρόλο στην επιλογή της κατάλληλης τεχνικής, καθώς πολλά περιστατικά άλγους στη ράχη ενδέχεται να εξαλειφθούν χωρίς κάποια παρέμβαση. Σε μία χρονική περίοδο ημερών ή εβδομάδων, ο οργανισμός σας δύναται να αυτοιαθεί, περιάγοντας μία μέθοδο παρέμβασης σε μη χρήσιμη.
Προκειμένου να ελαττωθεί το αυξητικό νούμερο των οπιούχων παυσίπονων που χορηγούνται με συνταγή ιατρού για το άλγος στη ράχη, το ACP προτείνει τρεις γραμμές:
1.Πάσχοντες από έντονη και μέτριας έντασης δισκοπάθεια που ενδέχεται να εξαλειφθεί χωρίς παρέμβαση μπορούν να επιχειρήσουν μία τεχνική χειρομάλαξης, βελονοθεραπεία, εφαρμογή αυξημένης ποσότητας θερμικής ενέργειας και χειροπρακτική χειραγώγησης της ραχοκοκκαλιάς. Οι ασθενείς που επιθυμούν τη λύση της αγωγής με τη χρήση φαρμάκων μπορούν να επιλέξουν αντιφλογιστικά παρασκευάσματα και φάρμακα που προκαλούν μυϊκή χαλάρωση της ραχοκοκαλιάς.
2.Οι πάσχοντες από άλγος στη ράχη (πόνος στη μέση) για μεγάλο χρονικό διάστημα πρωτίστως μπορούν να δοκιμάσουν λύσεις χωρίς τη χρήση φαρμακευτικών ουσιών όπως η θεραπεία τσάκρας και το τσι κουνγκ και προσεγγίσεις ψυχικής υγείας όπως η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία.
3.Οι πάσχοντες από άλγος στη ράχη που δεν έχουν παρατηρήσει καμία πρόοδο αναφορικά με την αντιμετώπιση του προβλήματος εφόσον πρωτίστως εφαρμόσουν μεθόδους χωρίς τη χρήση παρασκευασμάτων, μετέπειτα μπορούν να αναζητήσουν την πιθανότητα χρησιμοποίησης οπιούχων ουσιών αφού πρώτα επιλέξουν τη χρήση αντιφλογιστικών ουσιών και μελετήσουν την επικινδυνότητα που ενέχει η χρήση αυτών των φαρμάκων με τους επαγγελματίες υγείας.
Ο Nitin s. Damle, MD, MS, MACP, προηγούμενος επικεφαλής και τωρινό νομικό πρόσωπο της ομάδας των εκλεγμένων του διοικητικού τμήματος του Αμερικανικού Κολλεγίου Ιατρών συνεχίζει να δηλώνει εναντίον της μεθόδου με τη χρήση οπιούχων.
Πόνος Στη Μέση – Εν Κατακλείδι
“Οι επαγγελματίες υγείας οφείλουν να μελετούν τα οπιούχα σαν έσχατη λύση μεθόδου αντιμετώπισης και αποκλειστικά σε πάσχοντες με μεγάλης χρονικής διάρκειας δισκοπάθεια οι οποίοι δεν έχουν δει θετικό αποτέλεσμα από την εφαρμογή άλλων μεθόδων”, είπε ο Damle. “(Τα οπιούχα) έχουν συσχετιστεί με μεγάλες δυσλειτουργίες συνυπολογίζοντας την επικινδυνότητα της εξάρτησης ή την υπερβολική δόση φαρμάκων κατά τυχαίο τρόπο”.
